Sunshine coast

Zo toen ging de wekker echt heel vroeg! Al om 7 uur moeten we klaarstaan om opgehaald te worden met het busje om naar Fraser Island te gaan. We rijden een rondje en we zijn met 12 mensen totaal. Erg relaxed, normaal gaan er 17 mensen mee. Als we iedereen hebben opgehaald gaan we naar de ferry. Er is maar 1 op/af rijdt klep en we moeten er vooruit afrijden, dus we gaan er achteruit op. Eenmaal aan boord mogen we rondlopen en we halen een koffie en thee en gaan lekker in de zon op het dek zitten. Na een klein uur komen we aan op Fraser Island bij Kingfisher Bay. van hieruit begint ons off-road avontuur. Fraser Island is een zand eiland en ook de wegen zijn hier volledig van zand. Als eerste rijden we naar Lake McKenzie. Omdat ze eind van de middag bewolking doorgeven gaan we nu alvast nu het nog mooi weer is. Lake McKenzie is een schitterende plek, het water helderblauw van de eucalyptus bladeren die in het water vallen en voor weerspiegeling zorgen. We maken er foto’s en kunnen er eventueel zwemmen. We besluiten om niet te gaan zwemmen, het is niet zulk heel warm weer en zeker met bewolking in het vooruitzicht willen we het niet koud krijgen. Daarnaast zijn er zo’n 200 andere die ook even rond willen lopen en zwemmen bij Lake McKenzie. Als we verder gaan rijden we weer over allemaal heuvels om via het centale punt door te kunnen naar 75 mile beach. Dit is niet alleen een strand, maar ook een snelweg. Met 80km/h rijden we dus op de snelweg over het strand. Een prachtig uitzicht over de zee, helaas geen walvissen gespot. Wel komen we een dingo tegen, wat eigenlijk ook heel bijzonder is omdat deze dieren zich meestal niet laten zien. Het blijkt een jong vrouwtje te zijn, een pup van vorig jaar. Ze is erg nieuwschierig en hangt even rondom de bus. Via 75 mile beach komen we bij Shipwreck Maheno, een scheepswrak dat steeds dieper in het zand komt te liggen en over niet zo heel lange tijd eigenlijk onzichtbaar zal zijn. Van de 3 dekken is alleen de bovenste nog zichtbaar. Alsnog een indrukwekkend gezicht. Na Shipwreck Maheno gaan we lunchen in een dorpje. Onderweg komen we nog langs een landingsbaan voor vliegtuigen. Er staan 2 kleine vliegtuigen klaar om een tour boven Fraser Island te doen. De dorpjes zijn hier afgeschermd voor dingo’s om de mensen veilig te houden en de dingo’s wild te houden. Als ze niet aan de mensen hoeven te wennen, worden ze ook niet mak en zullen ze blijven zoals hoe ze zijn. Na de lunch gaan we verder over het strand en komen we bij de Coloured Sands. Hier zie je wat voor invloed de wind, zon en regen hebben gehad op het zand. Er zijn een heleboel verschillende kleuren ontstaan. Een mooie plek, maar ook klein en met veel toeristen besluiten we al snel weer terug te lopen naar het strand waar de bus staat. Met de bus gaan we nu weer een stuk terug en waar we net de vliegtuigen hebben zien staan. Hier is Eli Creek, een kreek met grondwater wat terugstroomt naar de zee. Het is er heel groen en we kunnen er niet alleen langs lopen maar ook doorheen lopen. Dat doen we en het is eerst echt koud maar wel verfrissend en het levert weer mooie en gekke foto’s op. We hebben het erg naar ons zin en de tijd vliegt. We gaan alweer terug naar het centrale punt. Hier hebben we nog een kleine wandeling door het regenwoud bij Central Station. Dit was vroeger een treinstation met een heel dorp er omheen. Daar is niets meer van over, maar het blijft een historische plek. Aan de hand van foto’s en artikelen kunnen we zien hoe het is geweest en vergelijken met wat het nu is. Omdat we de enige groep zijn die nu hier is, is het echt stil. Je hoort niets anders dan de bladeren van de bomen en het stromen van een kreekje. Heerlijk, puur genieten. Dan is het echt tijd om terug te gaan naar de ferry. We rijden naar een andere haven dan waar we vanmorgen zijn aangekomen en halen onderweg nog wat backpackers op om een klein stukje mee te rijden. Echter als we bij die haven aankomen, is er geen ferry. Ook een andere bus staat te wachten. Dan krijgen we bericht dat we toch bij Kingfisher Bay weer op de ferry moeten stappen. De verkeerde haven doorgegeven, oeps! Nu een extra ritje dwars door de heuvels van het eiland om de ferry te halen. Normaal is de snelheidslimiet 30km/u, we rijden nu wel wat sneller. De grote hobbels die we eerst met lage snelheid namen, schieten we nu gewoon overheen. Met verontschuldigingen van de chauffeur c.q. gids, racen we naar de ferry. Die gaat ongeveer 45 minuten later omdat hij op ons moet wachten. Van al het stuiteren voelen we onze spieren protesteren, dat wordt spierpijn!



De volgende dag rijden we naar Noosa, het surfparadijs aan de oostkust wat we aan gaan doen. De zon doet zijn best weer dus we gaan lekker op pad. Wat ook erg fijn is, is dat het maar een rit van 2 uur zal zijn. Heerlijk, zeker na het gestuiter van gisteren in de 4x4 op Fraser Island. Voor het eerst hebben we pech, de camping die we in gedachten hadden heeft geen plek voor ons. We rijden dus een stukje terug en gaan bij Tewantin op de camping staan. Vanaf hier gaat er een bus naar Noosa, wat ook prima te doen is. Als we de camper geïnstalleerd hebben pakken we onze spullen en gaan we lekker naar het strand. Het is heerlijk weer en het strand hier ligt in een baai en nu helemaal uit de wind. Het is er lekker warm en dat maakt het ook gezellig om een rondje te lopen en winkeltjes te kijken. We gaan nog niet meteen souvenirs kopen, maar het kijken alleen is al erg leuk. We gaan lunchen bij een restaurant wat uitkijkt over het strand en de zee. Wij noemen het uit gewoonte de zee, maar het is de oceaan natuurlijk. We zitten naast twee dames die moeder en dochter blijken te zijn en 50 jaar geleden naar Australië zijn geëmigreerd. Ze vinden het erg leuk om met ons te kletsen en half in het Nederlands en half in het Engels hebben we een leuk gesprek. We zijn nog niet uitgepraat of een stel aan de andere kant van ons maakt een praatje. Ze zijn in de leeftijd van Steven zijn ouders en hebben ook een zoon en dochter van onze leeftijd. We raken aan de praat over reizen en ze vertellen dat ze 30 jaar geleden in Europa zijn wezen reizen. Hun zoon gaat nu zelf door Europa rondtrekken en we praten veel over onze ervaringen met reizen en de dingen die we beleefd hebben op onze reis door Australië. Zoals we wel vaker horen, is de Outback echt iets wat maar weinig mensen gezien hebben. Ook deze mensen zijn nog nooit die kant op geweest, ze rijden wel regelmatig de kust af. Na dit gezellige gesprek gaan we verder een rondje lopen. We lopen heerlijk over het strand en als het tegen het einde van de middag loopt, gaan we langs de surfshop om surfles te regelen. Met de bus gaan we weer terug naar onze camping, onderweg nog even boodschappen doen en vragen of we een pakketje naar NL kunnen sturen. Dat kan gelukkig! Vandaag op tijd naar bed want we moeten met de bus van 8.10 uur naar Noosa voor onze surfles.


Altijd leuk een wekker op vakantie! Snel klaarmaken en met de bus naar Noosa. Zoals je altijd zal zien, wil je ergens op tijd aankomen is het hartstikke druk onderweg en doen we er dubbel zo lang over. Gelukkig zijn we nog op tijd bij het verzamelpunt en hebben we geluk dat we bijna privéles krijgen. Hannah, Steven en ik zijn de enige in de groep. We krijgen een wetsuit en een surfplank en gaan naar het strand. Na wat uitleg op het strand gaan we dan het water in. Bij de eerste golf staan we al en na een paar keer met hulp zelf proberen. Ook dat lukt! Het moeilijkste is timen wanneer je moet gaan peddelen om de golf te pakken, dan het timen van het opstaan.

’s Middags nemen we de bus naar Sunshine beach, het andere strand hier. We hebben al gehoord dat er veel wind staat en het er rustig zal zijn, maar we willen toch een kijkje nemen. Het stormt hier op het strand, dus we kunnen helaas niet een poosje blijven. Met de bus terug naar Noosa om over te stappen op de bus naar de camping. We hebben geluk, op deze camping hebben we bereik met de tv en dat kunnen we vanavond wel gebruiken. Het regent namelijk echt hard en er is op de camping verder niet zoveel te beleven. Er is een rugby wedstijd op tv, Queensland tegen New South Wales in de State of Origin. Erg leuk om te kijken! Toffe sport en met deze competitie best of 3 ook nog spannend. Morgen geven ze weer veel regen op. Hopelijk valt het mee en we zien wel wat we gaan doen. In elk geval een pakketje naar NL sturen.


Helaas, al bij het wakker worden regent het nog. Ze hebben in geen tijden zoveel regen gehad hier. In de camper zitten heeft geen zin, dus gaan we toch naar Noosa. Ondanks de regen zijn er toch mensen in het winkelstraatje en in de restaurants dus we maken er een gezellige dag van. Bij het postkantoor kunnen we een pakketje verzenden en dus gaan er alvast wat spullen terug naar NL. Eind van de middag gaat het echt nog heel hard regenen en gaan we terug naar de camping. Steven heeft inmiddels uitgevonden hoe de verwarming werkt en dit maakt het een stuk lekkerder in de camper. Met alle regen die er valt koelt het binnen hartstikke hard af. We zetten de verwarming lekker hoog, al het vocht uit de camper stoken en zelf ook in een shirtje kunnen zitten in plaats van warm aangekleed. Ook vandaag zijn we weer erg blij met de luxe van de camper en de tv. Er is weer rugby te zien, maar dan een lager niveau. Ook leuk om te kijken maar minder spectaculair dan de State of Origin. Morgen gaan we Noosa verlaten en gaan we beginnen aan het laatste stukje camperrijden in Australië. Eerst nog naar de Australia Zoo, bekend van Steve Irwin, en de laatste nacht doorbrengen op een camping.



Net als altijd zijn we weer vroeg wakker. Lekker ontbijten en op pad. Het is vanaf Noosa maar een klein stukje rijden dus we hebben ruim de tijd. Eerst rijden we nog langs de surfoutlet die we onderweg tegenkomen. Het was even goed zoeken maar we hebben hem gevonden! Steven 2 zwembroeken rijker en ik een mooie trui. Ook hebben we beide nog een setje hoge sokken extra gekocht, kunnen we goed gebruiken nu we naar de koudere gebieden gaan in Nieuw-Zeeland. Met onze camper gaan we richting de Australia Zoo. Het is een mooie dag en het is nog niet zo druk. We kunnen aan het begin van de 2e parkeerplaats staan en zijn zo binnen. Om 12.00 uur is er een show in het Crocoseum, dus we gaan eerst nog een uurtje rondlopen in de Zoo. Het is een prachtige dierentuin, waar de dieren zoveel mogelijk in hun natuurlijke omgeving worden gehouden. Er zijn natuurlijk kangoeroes, wallaby’s en koala’s, maar ook krokodillen, vogels en een hele Afrika afdeling. Hier zijn stokstaartjes, giraffes, zebra’s en neushoorns. Ook de show zit onwijs leuk in elkaar, naast de dieren die ze laten zien doen ze aan voorlichting over hoe je om moet gaan met wateren waar krokodillen in kunnen zitten en ook hoe je om moet gaan met een slangenbeet. Het is ook echt een educatief centrum. De show en ook de onderdelen in de Zoo staan in het teken van Steve Irwin. Er is ook een memorial hoekje, een selectie van verzamelingen en veel krantenartikelen. Het is niet voor niets ‘Home of the crocodile hunter’. Ook in de shopjes is van alles te krijgen. We hebben een super leuke dag gehad, het is alweer tijd om de laatste camping op te zoeken. Het is een kleine camping, eigenlijk langs de snelweg en buiten het dorp. Er zit verder niks, maar we hebben stroom, water en een warme douche. Tijd om vast een beetje in te pakken, op te ruimen en schoon te maken. Morgen even goed door de camper heen en dan zijn we good to go!


Laatste keer ontbijten in de camper, wat is de tijd voorbij gevlogen! Alles inpakken en opruimen en op naar Brisbane. Het is hier echt een stuk drukker op de weg, maar nog lang niet te vergelijken met Nederland. We rijden hier in de spits gewoon rustig door en komen voor de zoveelste keer het bord ‘roadwork’ tegen. Het laatste stuk rijden we dus een stukje zachter. Nog even tanken en dan is het alweer tijd om de camper in te leveren. Ook wel weer gek na zo’n tijd in dat ding geleefd te hebben. Gelukkig hebben we meer dagen mooi weer dan slecht weer gehad en hebben we geen hele dagen binnen hoeven zitten. Met de taxi gaan we naar ons hotel voor de overnachting om. Dit zit vlak bij het vliegveld zodat we niet nog eerder ons bed uit hoeven en heeft een shuttlebus naar het vliegveld. Hartstikke handig, we boeken ons in op de shuttle van 5.30 uur. Ook kunnen we al meteen inchecken en onze spullen op de kamer brengen. Daarna gaan we met de taxi naar het winkelcentrum, DFO, een outlet centrum vlakbij. We zouden kunnen lopen maar het is verboden om de snelweg lopend over te steken dus dan maar met de taxi. Het blijkt een enorm winkelcentrum te zijn met centraal gelegen een eethal. Hartstikke leuk, het als we in Cairns gezien hadden is het ook hier weer bestellen en op een gezamenlijk terras lunchen. We lopen lekker de winkeltjes af en natuurlijk zien we weer veel te veel leuke dingen. Helaas kunnen we niet alles kopen maar we komen toch met leuke dingen terug. De terugweg was nog wel een leuk verhaaltje, we hebben nog nooit zo lang op een taxi gewacht. 2 gebelde taxi’s kwamen niet eens opdagen, een andere was vol met spullen op iemand aan het wachten. Deze meneer was wel zo vriendelijk om voor ons een taxi te laten komen, maar ook dat was een beetje ingewikkeld. Het duurde lang en ze kwamen aan de verkeerde kant van het winkelcentrum. Eentje bleek spoorloos verdwenen te zijn en de andere kwam uiteindelijk toch wel. Na ruim een uur wachten, konden we terug naar ons hotel. Op de kamer lag een lijst met ketens waar we eten konden bestellen. Super handig, er zat namelijk niet echt iets van een eetgelegenheid in de buurt en deze ketens komen aan de kamerdeur om je eten te bezorgen. We genieten nog even van een warme douche en vinden het heerlijk om weer een echt bed te hebben. De wekker staat al, morgen vliegen we naar Auckland!