Pacific Coast

Wat een weer! Heel de nacht regen gehad en het regent zelfs nu nog! Met al onze spullen gaan we naar Apollo, op zoek naar een camper. Hopelijk hebben ze nog wat staan, we hebben namelijk niet gereserveerd. De vorige keer heeft het toch wat moeite gekost, deze keer hopelijk sneller klaar. Met de taxi zijn we er zo, gaat een stuk sneller dan met de bus naar Cairns toe. Het is er rustig en er staan veel campers, binnen worden we snel geholpen. Ze hebben nog 3 verschillende modellen beschikbaar, waarvan 2 hetzelfde of vergelijkbaar aan het busje wat we al gehad hebben. Gelukkig hebben ze ook nog een maat groter beschikbaar en met extra’s zoals een douche, wc en zelfs tv! Dit is echt een flinke bus en ook het achteruit rijden hebben ze gemakkelijk gemaakt met een camera. Omdat ze hier een overschot aan campers hebben zijn ze blij dat wij naar Brisbane willen rijden. We krijgen dan ook korting en hoeven geen one way fee te betalen. Goed geregeld en nadat we alles doorgenomen hebben kunnen we de camper inladen en gaan. Helaas regent het nog steeds, maar we gaan toch op pad. Het kan alleen maar beter worden! We rijden richting Mission beach, waar het prachtig kan zijn op een zomerse dag. Vandaag is het alleen wat minder charmant, ook in Mission beach regent het nog. Dan maar boodschappen doen en doorrijden naar Townsville. Dat betekent wel gelijk een hele dag in de auto zitten, maar dat is nog beter dan met regen op het strand zitten. Hoe dichter we bij Townsville komen, hoe beter het weer wordt. Van continue in de regen rijden we nu afwisselend in de zon, wolken en regen. Ook het landschap veranderd steeds om ons heen. We verlaten het regenwoud en rijden steeds meer tussen de suikerrietvelden. In de middagzon kleuren de pluimen haast paars, zo mooi! In Townsville zelf is het droog en met 26 graden zelfs heerlijk warm! Dat belooft wat voor de komende dagen. We hebben een mooie plek met de camper en kunnen nog in de laatse zonnestralen lekker wat drinken voor de zon onder gaat. Ook dan koelt het nog niet zo hard af, in de camper is het zelfs zo warm dat we de ramen nog een poosje open zetten voor wat frisse lucht. We hebben zelfs bereik met de tv dus kunnen we nog een beetje rugby kijken. Morgen gaan we naar Magnetic Island.


Met de ferry van half 10 gaan we naar Magnetic Island. Het is al erg warm en er is geen wolkje te zien. Heerlijk na een dag in de regen gereden te hebben nu zulk lekker weer te hebben. We zitten op het bovendek met perfect uitzicht op de oceaan en Magnetic Island wat in de verte ligt. Op Magnetic Island willen we naar Horseshoe bay, de grootste baai in de vorm van een hoefijzer. Met de bus rijden we via verschillende baaien en door de bergen op het eiland naar Horseshoe bay. Er is nog niemand, op een ouder echtpaar wat aan het ontbijten is na. Wij gaan er ook naar binnen en nemen smoothies, een chocolademuffin en een vanilla slice. Heerlijk in het zonnetje op het terras genieten van de omgeving. We lopen ook een rondje over de boulevard daar, voor we op het strand terecht komen. Ook hier is er weer een lifeguard en een afgezet stuk tegen o.a. de kwallen. Het water is best koud maar wel lekker afkoelen met dit weer. Terwijl we zo genieten van het prachtige eiland verliezen we helemaal de tijd. Ons goede plan om nog bij een andere baai te gaan zitten gaat niet op, we hebben geen rekening gehouden met de lunchpauze van de buschauffeur en die van de medewerkers van de ferry. Omdat we ook door willen rijden naar Airlie beach zit er niets anders op dan iets eerder dan gepland de ferry terug te nemen naar Townsville. We halen de camper weer op en gaan op weg naar Airlie beach. Vanaf daar zullen we met een raft Witsunday Island gaan verkennen en beleven. We rijden weer langs kilometers suikerrietvelden. Het blijft een prachtig gezicht! Er zijn zelfs speciale sporen aangelegd zodat er treintjes met karren vol suikerriet naar een fabriek gebracht kunnen worden voor de verwerking. Terwijl we naar de camping rijden komen we langs een winkelcentrum. De camping blijkt hier vlak achter te liggen, super handig om boodschappen te doen en omdat we hier 2 nachten slapen kunnen we de camper mooi laten staan. Bij de receptie kunnen we ook meteen de excursie regelen. Met een belletje naar Ocean Rafting controleren ze voor ons of er nog plek is en boeken ze ons in. We worden morgen vroeg opgehaald bij de camping en zijn dan de hele dag onderweg.


Eindelijk is het zover, Whitsunday Island staat op het programma! Stiekem toch wel iets waar we heel erg benieuwd naar zijn en ook een beetje vergelijken met Zanzibar als we de foto’s moeten geloven. Nog veel toffer is dat we, omdat we met een raft gaan, eigenlijk 3 dagen in één kunnen beleven. We worden heel netjes bij de camping opgehaald en krijgen alle informatie voor we gaan verzamelen. Met een wetsuit vanwege het koude water gaan we aan boord. Met wind tot 30 knopen kan het er best wild aan toe gaan. Rondom de haven is het water nog rustig, een mooie gelegenheid om te laten voelen wat ze kunnen met de raft en wat wij zullen gaan voelen onderweg. Na wat scherpe bochten en onverwachts sturen zijn we klaar om uit te varen. Aan het begin valt het nog mee met de golven en de harde wind, maar dit wordt steeds erger. Regelmatig sproeit er een golf over de boeg en krijgen we alvast een douche, we lachen in elk geval heel wat af! Onderweg horen we veel over de omgeving, zoals de nieuw ontstane strandjes door de cycloon van vorig jaar en we zien zelfs een Manta rog langs de boot zwemmen! Die was al een week niet meer gezien en is alleen in de koudere maanden te zien hier in de omgeving. Wauw wat gaaf! Als we verder varen komen we in flinke golven en beukt de boot hard tegen de golven in. Af en toe lijkt het wel alsof we in een achtbaan zitten! De cycloon heeft hier ook veel schade aangericht. Van de resorts die op de eilanden staan, is er nog maar één geopend. De rest moet eerst opnieuw opbouwen en kunnen dan hopelijk later dit jaar of volgend jaar weer open. Langzaamaan komen we in de buurt van Hill Inlet, waar we naar een Lookout zullen gaan. Door kniediep water komen we aan op een strandje en moeten we een stuk omhoog gaan klimmen. Het is niet voor niets een Lookout dus een stuk klimmen hoort erbij. Als we boven aankomen is het stuk klimmen het meer dan waard. Wat een spectaculair uitzicht en wat een mooie omgeving! De stranden zo wit, de oceaan zo blauw en door de verschillende zandbanken zo mooi gevormd en wisselend van kleur. Ongelooflijk maar waar, wat een bijzondere plek! En nog veel meer bijzonder, op een van de parelwitte stranden gaan wij straks lunchen. Ocean Rafting is het enige bedrijf dat één commerciële licentie heeft om op het afgelegen strand van Whitehaven beach te komen. We hebben dus ons eigen stukje prive strand, terwijl de andere boten het strand net onder Hill Inlet op gaan. We lopen naar beneden en verzamelen met de groep om terug de boot in te gaan. Het is maar een klein stukje varen naar het strand en we varen in de golven van de zandbanken mee naar Whitehaven beach. Er is een zeilboot die er ligt, maar verder is er niemand. Het is echt prachtig, het zand is zo wit en zo fijn. Je hoort het zelfs als je erover loopt. Dit stuk strand en de drie eilandjes op de achtergrond is het filmdecor geweest voor Pirates of the Caribbean. Leuk weetje dat wij daar nu dus ook staan. We hebben een uur om hier rond te lopen en foto’s te maken voor we gaan lunchen. Die foto’s zijn er een heleboel geworden en we hebben heerlijk over het strand gelopen. Wat een super mooie plek, wat is dit genieten! Voor het eerst hebben we iets wat we kunnen vergelijken met de schoonheid van Zanzibar, er valt niet eens te kiezen zo mooi zijn beide plekken. Als we gaan lunchen maken we ook kennis met een plaatselijke diersoort, de meeuw. Deze lijkt erg op de Hollandse meeuw en is minstens net zo brutaal als het om eten pikken gaat. Op het strand eten ze zo de lunch van je bord, dus maar even op de boot eten. Na de lunch mogen we ons wetsuit aantrekken en gaan we naar verschillende plaatsen om te snorkelen. Ook het koraal is hier aangetast door de cycloon, maar doordat ze hier op enkele plekken ook vissen voeren is er al een nieuw stuk ontstaan wat hier zal gaan groeien. Er zitten in elk geval enorm veel vissen, sommige in grote groepen tegelijk en ook een paar hele grote vissen. Heel gaaf om daar middenin te kunnen zwemmen. Het water is wel echt koud hier dus we houden het zelfs met wetsuit niet heel lang vol. Dan gaan we naar de volgende plek om te snorkelen. We gaan voor dit kleine stukje op de rand van de raft zitten, wat voor de langere stukken niet vol te houden is door de harde wind en de klappen die de boot maakt op het water door de hoge golven. Waar we nu gaan snorkelen is onderdeel van het Great Barrier Reef. Het water is er in elk geval iets warmer, maar wat we onder water gaan zien is toch echt wel heel bijzonder. Zoveel koraal, zoveel soorten en anemonen en vissen. Het is echt prachtig! Helaas hebben we niet zoveel geluk dat we ook nog een schildpad zien, maar we hebben er toch van genoten en weer zoveel moois gezien. We hebben er goed aan gedaan om droge kleding mee te nemen, want opdrogen is er niet bij. Terug aan boord gelijk de wetsuit uit en kleding aan. De handdoek slaan we om en dan is het nog best warm. Volgende keer op een boot toch nog maar een extra vest meenemen. Terug in de haven staan de busjes al op ons te wachten om ons terug te brengen naar de camping. Voor ons een heel gek idee dat we hier nog een nacht staan. Tot nu toe hebben we elke nacht op een andere camping gestaan. We kleden ons lekker warm aan en gaan nog even boodschappen doen. Terug op de camping heerlijk warm douchen en we zijn weer bijgekomen van deze drukke toffe dag.


Wat hebben we heerlijk geslapen, het was ook een intensieve dag. Vandaag gaan we richting Mackay rijden. Daar in de buurt ligt Eungella National park waar we weer kunnen wandelen en hopelijk het vogelbekdier kunnen zien. De weg is weer goed te rijden en met een paar uur rijden zijn we bij Mackay. We hebben de tomtom ingesteld staan op het centrum en besluiten om eerst naar een camping te rijden voor informatiefolders. Daar worden we heel vriendelijk geholpen en we krijgen informatie van Eungella National park en Cape Hillsborough. We boeken de camping nog even niet, eerst maar eens overleggen wat we willen vandaag. Cape Hillsborough willen we in elk geval heel graag doen, daar komen de kangoeroes op het strand bij zonsopkomst. Omdat we best vroeg zijn aangekomen in Mackay en al boodschappen hebben gedaan, gaan we ook naar Eungella National park, wat ongeveer een uurtje rijden is. We rijden langs kilometers suikerriet en komen ook langs een suikerrietfabriek. Om bij Eungella National park te komen moeten we ook een stukje de bergen in. Geen probleem, we rijden vaker in de bergen dus het lijkt ons een prima idee tot we de borden tegenkomen dat het de komende 4 km heel steil omhoog gaat en bussen, campers en caravans extra voorzichtig moeten doen. Nu we er toch bijna zijn zit er niets anders op dan gewoon doorrijden. Het eerste stukje is inderdaad erg steil, maar is te doen. Dan komen we op een stuk met vele korte bochten achter elkaar wat ook steil omhoog loopt en af en toe een flinke kuil in de weg heeft. Het is intensief rijden en goed opletten, gelukkig komen we maar een handjevol auto’s tegen. Als we boven komen, is er een mooi uitkijkpunt waar je uitzicht hebt over de hele vallei. Het is nog een klein stukje rijden voor we bij Broken River zijn, waar het gebied is waar het vogelbekdier voorkomt. Ook dit is nog een eindje omhoog maar gelukkig met minder bochten als het stuk wat we al gereden hebben. Bij Broken River hebben ze een mooi wandelpad aangelegd en we gaan op zoek naar het vogelbekdier. Als we langs de informatieborden lopen, zien we dat we niet echt geluk hebben. We zijn er om half 2 en het vogelbekdier houdt zich schuil tussen 11 uur ’s morgens en 3 uur ’s middags. De kans dat we ze gaan zien is dus erg klein, ze houden zich schuil in gangen die ze graven aan de rand van het water. We lopen de 3 verschillende uitkijkpunten af en hoewel de natuur hier weer prachtig is en we een paar schildpadden zien, zien we geen vogelbekdier. Net als we de hoop hebben opgegeven, ziet Steven wat in het water bewegen. Het is een vogelbekdier! Ze zijn heel schuw en nog voor ik een goede foto kan maken is hij alweer weg. Geschrokken van ons praten waarschijnlijk. Maar we hebben geluk, even verderop in het water zit er ook een. Lastig te zien en ze zijn maar 10 seconden boven water voor ze voor 30 seconden onder water verdwijnen. Wat gaaf dat we ze toch gezien hebben! Dat hadden we al niet meer verwacht. We gaan terug naar de auto en hetzelfde stuk dat we net steil omhoog met alle bochten hebben gereden, moeten we nu ook naar beneden rijden. Op naar Cape Hillsborough! We hebben gezien dat er ook een camping bij zit, dus hopen we hier te kunnen overnachten. Onze tomtom heeft af en toe interessante opmerkingen, links afslaan waar geen weg loopt of rechts afslaan over een onverharde weg. Met wat improviseren komen we aan op Cape Hillsborough. Ook dit is weer een National park en ze hebben gelukkig nog plek op de camping. We mogen zelfs onze eigen plek uitkiezen en er is nog een grote plek beschikbaar waar we met onze bus heel makkelijk in en uit kunnen draaien. Super netjes geregeld en we hebben zelfs stroom. Dat is heel wat, want er is geen service op onze telefoon en wifi kennen ze hier ook niet. Lekker in niemandsland genieten van de natuur. We hebben een plek vlak aan het strand dus maken we nog een mooie wandeling in de laagstaande zon. Op de camping zelf zitten ook een paar kangoeroes. Ze zijn wild, maar gewend aan mensen op de camping. Ook hebben ze 2 baby kangoeroes opgevangen die geen moeder meer hebben. Deze brengen ze met de fles groot en zullen als ze goed zijn aangesterkt vrijgelaten worden. Super gaaf om zo dichtbij de kangoeroes te kunnen komen, zeker de grote zijn helemaal niet schuw en juist heel nieuwsgierig. We zien ook een wallaby, die is wel wat schuwer en heeft vermoedelijk een jong in haar buidel. We zijn nu al heel benieuwd hoe dat morgenochtend zal zijn. We moeten er wel de wekker om 6 uur voor zetten, maar dan zien we wel de kangoeroes op het strand.


Een wekker, dat hebben we lang niet gehad. Snel warme kleding aantrekken, we zitten in het bos en aan het strand en zonder de zon is het maar een graad of 7. Snel naar het strand en we zijn niet de enige. De halve camping heeft zich al op het strand verzameld en ook de kangoeroes zijn er. Wauw wat bijzonder, zo mooi om te zien. De kangoeroes huppen wat heen en weer en zijn heel nieuwsgierig naar ons toe. De zon komt langzaam op en dat geeft helemaal een mooi beeld. Een kangoeroe is zelfs zo nieuwsgierig dat ze pardoes naast Steven gaat zitten terwijl hij op zijn hurken zit om foto’s te maken. Zo bijzonder! Omdat deze kangoeroes veel in het zand zitten en wortels eten van de mangrove bomen en stiekem ook proberen te bietsen van de mensen op de camping, krijgen ze hier voedingssupplementen die de slechte dingen die ze eten helpen te verwijderen uit hun systeem. Ook is het een aanvulling op wat ze hier aan voedingsstoffen binnen krijgen. Als ze uitgegeten zijn huppen ze weg over het strand de bossen in en zullen we ze voorlopig niet meer zien. Een mooi moment voor ons om de spullen weer te pakken en verder te gaan. Met een rit van ongeveer 4,5 uur komen we aan in Yeppoon. We hebben een camping op 300m van het strand en we willen voor de middag overvaren naar Great Keppel Island. Helaas is het niet zoals bij Magnetic Island dat de ferry steeds heen en weer vaart, maar hier maar 1x heen en 1x teruggaat. We kunnen dus niet naar Great Keppel Island, dan maar boodschappen doen en het centrum verkennen. Met de camper gaan we terug en zoeken we een plekje op het strand. De wind komt recht van het water af, dat maakt het wat fris maar het is er wel weer erg mooi. We rijden nog een eindje langs het strand en komen op een stuk waar een oude aanlegsteiger en de rotsen bloot zijn komen te liggen door het lage water. Het loopt al tegen het einde van de middag en we zoeken de camping weer op, lekker buiten nog even wat drinken voor het te koud is en we binnen gaan zitten. Mooi de tijd om de planning door te lopen en de vliegtickets Nieuw-Zeeland te boeken. Dat gaat namelijk ook al opschieten, volgende week gaan we Australië alweer verlaten. Het enige wat we nog moeten regelen is de huurauto, maar dat doen we in Auckland op het vliegveld wel. Morgen staat er weer een reisdag op de planning, naar Hervey bay.


Brr wat was het koud vannacht! Nadeel van een busje als camper, als het koud is warmt het niet meer op. We hebben wel airco op de bus zitten, maar geen verwarming. Klein nadeel, want het koelt hier af tot een graad of 5 ’s nachts. Het voordeel is wel weer dat we snel klaar zijn om verder te gaan. Als we eenmaal onderweg zijn loopt de temperatuur in de camper snel op omdat we voorin bijna altijd wel in de zon zitten. Het is weer een aardig stuk rijden, maar we zijn ook al vroeg op pad. Om 2 uur zijn we op de camping, het is heerlijk weer en we hebben al langs het strand gereden. Het is laag water en met de rotsen in het water kunnen we niet naar het strand. Ze hebben nog plek voor ons en we boeken meteen 2 nachten. Ook vragen we informatie op voor de tour naar Fraser Island die we willen gaan doen. Helaas is de persoon die hierover gaat niet aanwezig, maar als we inloggen op de wifi hier komen we meteen terecht op een tour pagina. Super handig, kunnen we onze tour online inboeken. We hebben al een paar dagen niet zoveel gelopen dus we gaan met de voet naar de supermarkt. Die is bijna 4 km verderop maar het is heerlijk weer dus we gaan er lekker op uit. Fijn de beentjes strekken na zo’n lange rit in de camper. Tijdens het wandelen lopen we langs de meest bizar grote huizen die je maar kan bedenken. Huizen met minimaal 2 woonlagen, 3 garages, 3 balkons met zitjes, een enorm terras en een zwembad in de tuin. In het centrum is er behalve de supermarkt voor de toeristen weinig open. Gelukkig kunnen we wel snel wat boodschappen halen, we hebben er gisteren helemaal niet over nagedacht dat het vandaag zondag is. Op het gemak lopen we terug naar de camping. Het is inmiddels wel bewolkt geworden maar het is nog niet zo erg afgekoeld dat het te koud is om te lopen. Terug op de camping hebben we een goede wifi verbinding, dus we kunnen weer even Facetimen met onze familie thuis. Helemaal leuk, iedereen is zo enthousiast en volgt ons helemaal. Het is hier toch weer een stuk warmer dan gisteren bij Yeppoon, we kunnen nu wel buiten eten. Half in het donker maar wel heel gezellig. Vanavond niet teveel doen en vroeg naar bed, want morgen worden we om 7 uur opgehaald voor de tour over Fraser Island.